Το άγχος είναι  ένα έντονο δυσάρεστο συναίσθημα που αφορά ένα αόριστο κίνδυνο ή μια απειλή.  

Αποτελεί μία κοινή αντίδραση που παρατηρείται στην μεγαλύτερη πλειοψηφία των ανθρώπων, όταν βρεθούν αντιμέτωποι σε ήπια ή έντονα στρεσσογόνα γεγονότα.  Το άγχος με την μορφή του φόβου, είναι  μία φυσιολογική αντίδραση του ψυχισμού του ανθρώπου, με συμμετοχή και του νευρολογικού συστήματος και αποτελεί μία προσαρμοστική και αναγκαία αντίδραση, γιατί προειδοποιεί το άτομο ότι μία κατάσταση είναι σωματικά ή ψχολογικά επιβλαβής και αποτελεί απειλή γι αυτόν. 

Πως εκδηλώνετε και τι αλλαγή θα πρέπει να παρατηρήσετε στα παιδιά? 

Θα παρατηρήσετε συμπτώματα – αλλαγές όπως είναι τα, σωματικά ενοχλήματα – γαστρεντερικό, ναυτία,  έμετοι, απο το καρδιοαναπνευστικό, δύσπνοια, συχνοουρία, ζάλη, αίσθημα στάθειας, λιποθιμικές τάσεις , εφίδρωση, δυσκολία συγκέντρωσης, διαταραχές ύπνου και διαταραχές φαγητού, εφιάλτες και κοινωνική απομόνωση.  

Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν ώστε ένα παιδί να αναπτύσσει αγχώδη διαταραχή. Η αιτιολογία είναι πολύπλευρη και κατανέμεται σε τρεις κατηγορίες: 

Παράγοντες που ξεκινούν απο το ίδιο το παιδί. 

Γενετικός κίνδυνος: Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι οι αγχώδεις διαταραχές παρουσιάζονται σε  συγκεκριμένες οικογένειες με παρουσία επίσης αγχωδών διαταραχών και στους γονείς. 

Παράγοντες που ξεκινούν απο την οικογένεια του παιδιού. 

Ανασφαλέις γονείς – ανασφαλοί παιδιά, μερικές φορές χαρακτηρίζονται απο έλλειψη ευαισθησίας και αναταπόκρισης στις ανάγκες τους. Οπότε δημιουργείται ένας ανασφαλής δεσμός μεταξύ ,μητέρας και  παιδιού και σαν συνέπεια αυτού  να δημιουργείται μία εικόνα του παιδιού για τον κόσμο ως αναξιόπιστο, απρόβλεπτο και μία άποψη του εαυτού του ότι είναι ανίσχυσο να αντιμετωπίσει τις προκλησεις. 

Υπάρχουν, επίσης ενδείξεις ότι η υπερπροστατευτικότητα απο την πλευρά των γονέων  συνεισφέρει και  ενισχύει την συντήρηση του άγχους του παιδιού μέσω αποφυγής των αγχογώνων καταστάσεων.  

Παράγοντες που ξεκινούν απο το σχολείο. 

Διάφορα συμβάντα στο χώρο του σχολείου ενδέχεται να αυξήσουν το άγχος που βιώνει ένα παιδί.  

Θεραπεία και Παρεμβάσεις 

• Ψυχοεκπαίδευση που αφορά  την ενημέρωση τόσο των γονέων αλλά και του παιδιού για την ψυχοπαθολογία του. 
• Ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις που αφορούν τόσο το παιδί ατομικά όσο και τους γονείς αλλά και όλη την οικογένεια. υρευτεί ότι είναι κλειδωμένες, την ενασχόληση με την τάξη, επανειλημμένες μετρήσεις ως ένα συγκεκριμένο αριθμό ή αφή αντικειμένων. 
• Όσο αφορά τις επίμονες σκέψεις, οι συχνότερες αφορούν το φόβο της μόλυνσης και τη σκέψη ότι κάτι κακό θα συμβεί στον εαυτό του ή σε οικεία πρόσωπα. 
• Η ηλικία έναρξης μετα τα 7 έτη με μέση ηλικία τα 10 έτη. 
• Η εξελικτική της πορεία είναι χρόνια με κάποια διαλλείματα παύσης αλλά με μεγάλο βαθμό συννοσηρότητας, όπως με άλλες αγχώδεις διαταραχές ή κατάθλιψη